را هنگام اضطراب میلرزیم؟
لرزش دست ها و قسمت های دیگر بدن جزو علائم جسمی مرتبط با بسیاری از اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیاهای خاص، اختلال پنیک و … هستند.
اضطراب تجربه پیچیده ای است که مرتبط با تعامل بدن ذهن است و شامل پاسخ های هیجانی و جسمی میشود . یکی از تظاهرات رایج اضطراب لرزش دست و یا قسمت های دیگر بدن است .
لرزش در نتیجه ترشح هورمون هایی مثل کورتیزول و آدرنالین که مرتبط با پاسخ بدنی استرس هستند رخ میدهد.
از طرفی احساس عدم کنترل بر بدن باعث افزایش شدت لرزش ها و نیز تشدید سایر علایم اضطراب میشود . این نشانه های ناخوشابید در اغلب اختلالات اضطرابی دیده میشود.
علت لرزشهای مرتبط با اضطراب:
۱. فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک : واکنش جنگ / گریز
این یک واکنش تکاملی برای حفط امنیت هنگام ادراک یک تهدید است که باعث افزایش هشیاری و گوش به زنگی شما شده و بدن را آماده یک واکنش فوری میکند
۲. ترشح هورمون هایی مثل کورتیزول و آدرنالین. این هورمون ها باعث گوش به زنگی و تغییرات فیزیولوژیک مثل تنش در عضلات، فعالیت عصبی ، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش جریان خون به ماهیچه ها میشود.
۳. انبساط و انقباض های شدید در عضلات باعث لرز در دست ها، بدن و حتی صدا میشود.
پس گرچه تمام این تجارب ناخوشایند بوده ولی کاملا طبیعی و بی خطر است.
چه چیزهایی محرک این علائم هستند ؟
پیش بینی تعاملات اجتماعی
شرکت در مهمانی یا دورهمی
خوردن / آشامیدن در جمع
قرار ملاقات ها
شرکت در گفت و گو ها
تلفن زدن
ملاقات با افراد جدید
اجرا
صحبت در جمع
برخی عوامل ممکن است فرد را آسیب پذیر تر کنند:
۱. آمادگی ژنتیکی به اضطراب
۲. سیستم سمپاتیک حساس که باعث تشدید پاسخ جنگ گریز میشود
۳. فاکتورهای دیگری مثل شرایط جسمی زمینه ای ، سطح استرس بالا ، الگوی خواب آشفته و ضعیف ، مصرف کافئین زیاد.
۴. همچنین این لرزش ها ممکن است عارضه جانبی برخی داروها نیز باشند.
تاثیرات
به طور کلی اضطراب و نشانه های مرتبط با آن ممکن است تاثیرات منفی بر سلامت و رفاه و کیفیت زندگی فرد داشته باشد.
همچنین یک دور باطل رخ میدهد: احساس ترس یا فکر اینکه ممکن است در موقعیتی فرد دچار اضطراب یا لرز شود، معمولا باعث اجتناب از آن موقعیت و یا حتی فکر رخ دادن آن میشود. اجتناب باعث کاهش احتمال تجربه اضطراب میشود که اگرچه در کوتاه مدت کمک کننده است ولی در نهایت باعث تداوم و حتی تشدید اضطراب میشود.
درمان:
روان درمانی و دارودرمانی و یا هر دو برای درمان اضطراب در نظر گرفته میشود. بهترین گزینه مشورت با یک روان شناس یا روان پزشک است .
یکی از روان درمانی های کارآمد در این زمینه مواجهه تدریحی با نشانه های اضطراب در طول زمان است که در نتیجه آن پاسخ اضطرابی به تدریج کمتر شده و از بین میرود.
در مجموع به نکات زیر توجه داشته باشید:
۱. دقت کنید که بقیه یا متوجه نشانه های اضطراب شما نمیشوند و یا اهمیت کمی به آن میدهند. پس دیگران تمرکزی بر نشانه های شما ندارند. هر قدر خودتان تاکید بیشتری بر آنها داشته باشید احتمالا تشدید میشوند.
۲. سعی کنید تحمل ابهام را تمرین کنید.
۳. اضطراب یک پاسخ طبیعی است و داشتن نشانه های آن نیز طبیعی است .
۴. سبک زندگی سالم مانند برنامه ورزش منظم با ترشح اندورفین ها و کاهش ترشح کورتیزول میتواند به تعدیل نشانه های اضطراب کمک کند.
۵. در جهت سبک زندگی سالم سعی کنید مصرف الکل، کافئین و نیکوتین را تا حد امکان کاهش دهید چون باعث تشدید علایم اضطراب میشوند.
۶. تمرین های ریلکسیشن و تن آرامی میتوانند به کاهش نشانه های اضطراب کمک کنند.
